Alerjisi hayatımın her yerinde. Ne yesem dokunuyor. Yemesem aç geziyorum.
Aklım fikrim zikrim hep alerji...
Hep kaka...
Hep kan...
Patates, zeytin, zeytinyağı... ekmek mi bazen o da var...
Ya bir şeyler yanlışsa diye düşünceler...
Nasıl geçer böyle günler...
Ya gene pişik olursa...
Ne oğlumun kokusuna doyabiliyorum, ne gülüşüne, masumluğuna, sessizliğine.
Hiç birşeyine doyamıyorum.
Vicdan azabı...
Sorumluluk... bu başka bir sorumluluk. Bu diyet başka diyet...
Baktığımda göremiyorum...
Oğlumun güzel günlerini göremiyorum.
herkesin imtihanı başkaymış. Kiminin gaz, kiminin uykusuzluk... Bizimki de buymuş...